ಕಾಲ

ಕಾಲವೊಂದು  ಬ್ರೇಕ್ ಇರದ ವಾಹನ
ಎಷ್ಟು ಚಲಿಸಿದರು ಮುಗಿಯದೀ ಇಂಧನ

ಪ್ರತಿಯೊಬ್ಬರೂ ಪ್ರಯಾಣಿಕರಿಲ್ಲಿ
ಹರುಷದಿ ಹತ್ತುವವರೆ ಎಲ್ಲರೂ
ಕೆಳಗಿಳಿಯಲೇಬೇಕು ಬಂದಾಗ ಅವರ ಊರು

ನೆಲೆಯೂರಲು ಆಸನಗಳುಂಟು
ಕೆಲವರಿಗೆ ನಿಂತು ಕಾಯುವ ವ್ಯವಧಾನವುಂಟು
ಕೆಲವರಿಗೆ ಹತ್ತಿದಾಗಲೇ ಹಲವು ವ್ಯಸನಗಳುಂಟು
ಇನ್ನು ಕೆಲವರಿಗೆ ಕಾಯ್ದಿರಿಸಿದ ಆಸನಗಳುಂಟು

ಕಾಲದ  ನೀತಿ ತಿಳಿದವರಿಲ್ಲ
ಎಲ್ಲಿ ಸೇರುವೆವು ಯಾರಿಗೂ ತಿಳಿದಿಲ್ಲ
ಚಾಲಕನೆಂಬ ಮಾಲೀಕ ಕರೆದೊಯ್ದ ಕಡೆ ಹೋಗಲೇಬೇಕು
ನಿರ್ವಾಹಕನು ಸೀಟಿ ಹೊಡೆದಾಗ ಇಳಿಯಲೇಬೇಕು

ಚೀಟಿ ಕೇಳಿ ಪಡೆಯಬಾರದು
ನಿರ್ವಾಹಕನು ಬರೆದು ಹರಿದು  ಕೊಟ್ಟ ಚೀಟಿಯೇ ಅಂತಿಮ
ಯಾಕೆಂದರೆ ಹಣೆ ಬರಹ  ಅಳಿಸಲಾಗದು
ಅವನ ಗಾಡಿ ಎಂದಿಗೂ ಹಿಂದೆ ಸಾಗದು

ಮಳೆಗೆ ಚಳಿಗೆ ಕಿಟಕಿ ಮುಚ್ಚಿ
ಬೇಸಿಗೆಯಲಿ ಕಿಟಕಿ ಬಿಚ್ಚಿ
ಆಸನದ ದಿಂಬಿಗೆ ತಲೆಯ ಹಚ್ಚಿ
ನಿದ್ರೆಯೆಂಬ ವಿಶ್ರಾಂತಿಯ ತಬ್ಬಿಬಿಡುವರು ಬಹಳ ಮಂದಿ

ಆ ಕಡೆ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲೊಬ್ಬ ಕುರುಡನು
ಹಿಂದಿನ ಕಿಟಕಿಯಲ್ಲೊಬ್ಬ ಕುಡುಕನು
ಮುಂದೆ ಕೂತವರಿಬ್ಬರು ಕುಂಟರು
ಹತ್ತಿರದಲ್ಲಿಬ್ಬರು ನೆಂಟರು
ಕಿಟಕಿಯಾಚೆ ತಲೆ ಹಾಕಿದವನು ತುಂಟನು

ಅಪ್ಪ ಅಮ್ಮ ಅಕ್ಕ ತಮ್ಮ
ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಕೂತರು
ಅಜ್ಜಿ ತಾತ  ಊರು ಬಂತಾ  ?  ಎಂದು
ಆಗಾಗ ಕೇಳುತಿರುವರು
ಬಾಗಿಲ ಬಳಿಯೇ ಕುಳಿತಿರುವರು

ಆದಿ ಅಂತ್ಯ  ಎರಡೆ ಊರು
ಆದಿ ನಮ್ಮ ಊರು, ಅಂತ್ಯ ಬಲ್ಲವರು ಯಾರು ?
ಬರುವೆನೆಂದು ರಸ್ತೆಯಲಿ ಕೈಒಡ್ಧುವವರು  ನೂರು
ನಿರ್ವಾಹಕನು ಹತ್ತಿಸಿಕೊಂಡಿದ್ದು ಮಾತ್ರ ಹದಿನಾರು

ಹೆತ್ತವರು ಹೆತ್ತಾಗ ಇದನ್ನು ಏರಿದೆ
ನಿರ್ವಾಹಕನು ಸೀಟಿ ಹೊಡೆವಾಗ ಇಳಿವೆ
ಹಿಂತಿರುಗಿ ನೋಡದೆ ಕತ್ತಲೆಯಲಿ ಮನೆಯ ಕಡೆ ನಡೆವೆ
ಕೊನೆಗೆ ರೈಟ್ ರೈಟ್  ಎಂಬ ಪದ ಮಾತ್ರ ಕಿವಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದೆ.